Η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την επιβολή ενός νέου τέλους κρουαζιέρας αποκαλύπτει μια διπλή στόχευση: την αύξηση των δημόσιων εσόδων και την επιδίωξη ελέγχου του υπερτουρισμού σε κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς όπως η Σαντορίνη και η Μύκονος. Παρόλα αυτά, υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα αυτού του μέτρου, το οποίο θα εφαρμοστεί κατά τη διάρκεια της υψηλής τουριστικής περιόδου, επιβαρύνοντας τους τουρίστες κρουαζιέρας με ένα επιπλέον κόστος 20 ευρώ ανά επισκέπτη.
Η επιβολή του νέου τέλους αποτελεί μια προσπάθεια να αντιμετωπιστεί η υπερφόρτωση από τουρίστες σε συγκεκριμένους προορισμούς, αλλά ειδικοί στον τομέα του τουρισμού επισημαίνουν ότι αυτή η επιβάρυνση μπορεί να μην λειτουργήσει αποτελεσματικά ως αποτρεπτικός παράγοντας για τον υπερτουρισμό, αλλά περισσότερο ως ένας εύκολος τρόπος για την αύξηση των κρατικών εσόδων.
Προσπάθειες επί Υπουργείας Τουρισμού Χάρη Θεοχάρη
Κατά τη διάρκεια της υπουργικής θητείας του Χάρη Θεοχάρη, έγιναν σημαντικές προσπάθειες για την τόνωση της κρουαζιέρας ως μέρος της συνολικής στρατηγικής για την ενίσχυση του τουρισμού, ιδιαίτερα κατά τη δύσκολη περίοδο της πανδημίας COVID-19.
Συγκεκριμένα, προχώρησε σε εκσυγχρονιστικές εργασίες και αναβαθμίσεις σημαντικών λιμένων που υποδέχονται κρουαζιερόπλοια, εφαρμόζοντας προηγμένες τεχνολογίες για τη βελτίωση της διαχείρισης κίνησης και υπηρεσιών. Αυτό περιλάμβανε την εισαγωγή συστημάτων πληροφορικής και αυτοματισμών, βελτιώνοντας την ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα εξυπηρέτησης των επιβατών και των πλοίων κ.ά.. Αυτές οι ενέργειες είχαν ως απώτερο στόχο να προσελκύσουν περισσότερα κρουαζιερόπλοια και να αυξήσουν τον αριθμό επισκεπτών, με σκοπό την οικονομική ωφέλεια των τοπικών κοινοτήτων.
Αντιφάσεις και Επικρίσεις
Οι πρόσφατες αποφάσεις της κυβέρνησης φαίνεται να αντιβαίνουν τις προηγούμενες πολιτικές, καθώς η νέα πολιτική επικεντρώνεται στην είσπραξη εσόδων αντί της υποστήριξης της βιωσιμότητας των τουριστικών προορισμών.
Αυτή η εξέλιξη εγείρει ερωτήματα για τη συνέπεια και τη μακροπρόθεσμη στρατηγική της κυβέρνησης, καθώς δημιουργεί αρνητικές εντυπώσεις στους επαγγελματίες του χώρου του θαλάσσιου τουρισμού. Η έλλειψη ενός σταθερού πλαισίου για την ανάπτυξη της κρουαζιέρας σε μία χώρα με την πολυνησιακή δομή της Ελλάδας στέλνει ένα μήνυμα αβεβαιότητας και έλλειψης μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, το οποίο ενδέχεται να επηρεάσει την ελκυστικότητα και την ανταγωνιστικότητα της χώρας ως τουριστικού προορισμού.
Εν κατακλείδι
Εάν η Ελλάδα πραγματικά επιθυμεί να διαχειριστεί τον υπερτουρισμό και να διασφαλίσει την βιωσιμότητα των τουριστικών της προορισμών, απαιτείται από την κυβέρνηση μια πιο ολοκληρωμένη και συντονισμένη προσέγγιση. Αυτό περιλαμβάνει την υιοθέτηση στοχευμένων και καλά σχεδιασμένων μέτρων, τη συστηματική βελτίωση των υποδομών και τη διεξοδική συνεργασία με τοπικούς φορείς, επιχειρήσεις και κοινότητες για την κατάρτιση και εφαρμογή μακροπρόθεσμων στρατηγικών.
Σε μια χώρα που δεν παράγει πλέον σημαντικά βιομηχανικά προϊόντα, η στήριξη του τουριστικού κλάδου και ειδικότερα της κρουαζιέρας, η οποία αποφέρει σημαντικά έσοδα στην οικονομία με σχετικά μικρότερες περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις, γίνεται ακόμα πιο κρίσιμη. Μόνο έτσι μπορεί η Ελλάδα να εξασφαλίσει τη θέση της ως ανταγωνιστικός και ελκυστικός προορισμός στην παγκόσμια τουριστική αγορά, διασφαλίζοντας παράλληλα την ποιότητα ζωής των τοπικών κοινοτήτων και την αυθεντική εμπειρία των επισκεπτών.